فراموشتون نمی کنم…
درد رو باید گفت، وگرنه آدم دق می کنه. یه سری ها هستند که می فرستندت توی درد. می خوان توی درد دفن بشی. یک رنج هایی هست که سالیان ساله ازش فرار می کنی. می فرستندت توی همون رنجه و روت رو هم می پوشونن که نتونی نفس بکشی. محسن رو دوست دارم چون نگذاشت توی درد و رنجم دفن بشم. کی بهتر از تو برای من که نگذاشتی توی اون چاه عمیق بمونم و ذره ذره حل بشم…
