این روزها
از نویسنده های چشم بادومی کتاب می خونم. از ژاپنی ها و کره ای ها و چقدر کتابهاشون به دل آدم می شینه. نظم و ترتیب توی نوشتارهاشون موج می زنه و من بسیار لذت می برم که می بینم از دل این همه نظم و ترتیب تخیل نویسنده هنوز بسیار زیبا کار می کنه. اول شخص مفرد از هاروکی موراکامی. مجموعه داستان سوریال. می خواهم بمیرم ولی دوست دارم دوکبوکی بخورم. از بک سهی در کتابخانه پیدایش خواهی کرد…
