Blogging

به کسی که زندگی خودشو خراب می کنه تا زندگی بقیه رو خراب کنه چی می گید احمق دیوونه خنگ منم همونو می گم

چون خدایی دارم بزرگ‌تر از همه

من در انقلاب

راستش دوجا دعوت به کار شدم و سورپرازم هم اینه که دعوتم کردند که تو یه محفل خصوصی ساز بزم. این مسایل داره زندگی من رو می سازه. زندگی روزمره ام رو. تمرین ساز. خریدایی که بتونم باهاش بعد دوسال برم سر کار. هفته بعد نمایشگاه نقاشیه و من کلی کار و برنامه ریزی کردم برای هفته های آینده. و البته تمرین اسپانیایی. می خوام آزمون بین المللی اسپانیایی بدم و سخت مشغول اسپانیایی خوندن هستم.

راستش این سوالیه که هر روز و هر دقیقه در موردش فکر می کنم. ازدواج با محسن کار سختی بود. نه اینکه محسن ایرادی داشته باشه. اما با خیلی آدم هایی که می شناسنش نمی دونستم چکار کنم. خودم یه آدم آکادمیک معمولی بودم و دستی بر هنر داشتم و کارایی که محسن برای من انجام داد و حمایتی که ازم کرد باعث شد که در حیطه های زندگی خودم موفق بشم. حالا تبدیل به آدم دیگری شدم. یک دختر…

، مهمونی و کافه، دیدن سریال و کنسرت. قهوه و چای، پیاده روی و استخر، کتاب و قرتی بازی.

به درجه ای از عاشقی رسیدم که می گم محسن رو دوست دارم دوستای محسن رو هم دوست دارم طرفدارای دوستای محسن رو هم دوست دارم

بامزه. روزای اول کارم خیلی سر دانشجو داد می زدم فکر می کردم باید بره تو مغزش. راستش جور دیگری بلد نبودم. شایدم بلد نباشم ولی دیگه این کار رو نمی کنم. فکر می کنم هر کسی راحت تره اون جوری زندگی کنه که یادش دادند. من مسیر زندگی خیلی ها رو عوض کردم ولی الان فقط می خوام به لذت زندگی برسم. لذت زندگی همینه و بس. اینکه بشینی و رشد کردن آدم ها رو نگاه کنی. محسن جانم…