ما نسل اندر نسل خانواده مهمان نواز و آسون گیری به دیگران بوده ایم.
خانواده مادرم و اجدادشون هر بی پناهی رو توی خونه خودشون جا می دادن و خونواده پدرم تنها منزل دو طبقه شهر بوده که طبقه بالا صرفا مهمون خونه بوده و پذیرای همه افراد مهم یا نیازمند شهر.
پدر من حلال اختلافات بوده همانند پدرش و کلا خانواده ای هستیم که به خودمون سخت می گیریم ولی به دیگران آسون.
این طرز رفتار در شان خانواده من نیست و در صورت تکرار این رفتار، یعنی انقدر سخت گرفتن به خودت به خاطر خانواده من، من این محیط رو کاملا ترک می کنم.
این طرز رفتار یعنی منتظر گذاشتن خانواده و فامیل من که به خاطر شهرت شما اسیر و رنج کشیده هستند به نظر من برخورنده است و من به هیچ وجه به این صورت ادامه نمیدم.
این توهین به شخصیت خانوادگی ما یعنی مهمان نواز بودنه.
شما بسیار بی ادب هستید که من و خانواده و فامیل مظلومم رو هشت ساله منتظر گذاشتید و الان از زنجیری صحبت می کنید که من نمی دونم چیه.
اگر درست زندگی می کردید هرگز اینقدر غل و زنجیر به پاتون نبود و من متاسفانه به شخصیتی با این همه مشکل نمی تونم ازدواج کنم.
