روزی خواهم آمد و پیامی خواهم آورد.در رگ ها نور خواهم ریخت.و صدا خواهم در داد: ای سبدهاتان پر خواب!سیب آوردم، سیب سرخ خورشید.خواهم آمد، گل یاسی به گدا خواهم داد.زن زیبای جذامی را، گوشواری دیگر خواهم بخشید.کور را خواهم گفت: چه تماشا دارد باغ!دوره گردی خواهم شد، کوچه ها را خواهم گشت.جار خواهم زد: آی شبنم، شبنم، شبنم!رهگذاری خواهد گفت: راستی را شب تاریکی است.کهکشانی خواهم دادش.روی پل دخترکی بی پاست، دب اکبر را بر گردن او خواهم آویخت.هر…

امروز عمل دیگری روی پدرم انجام شد و لیست بیهوشی های وی به هفت عدد در طی شش ماه رسید. خداوند را شکر می کنم بخاطر عمل موفقیت آمیزش و اینکه پدرم کمی مصاحبت می خواهد. این روزهایی که منزل هستم قصد دارم خاطرات پدرم را واکاوی کنم تا هم او حرف بزند هم من بشنوم. کتابهایی که حال حاضر می خوانم بدین شرح است. لذت وصف ناپذیر مطالعه، ورزش و خدمت به پدر و مادر در کنار موسیقی کلاسیک.

بخشیدن را در ۲۳ سالگی آموختم. آن روزها آنقدر خام بودم که لطفی که به من کردند و بخشیدن را به من آموختند درک نکردم. شاید این بزرگترین درس زندگی من بود. هر کسی که به سمت تو خنجری می کشد یا آجری پرتاب می کند بالقوه اهمیتی ندارد. اینکه تو چه واکنشی به آن اقدام انجام می دهی آن را معنادار می کند. این درسی بود که در اوج خامی و ناپختگی یاد گرفتم. انسان های بسیار زیادی بودند…

پاییز تهران همیشه برای من با سر و صدای ناظم مدرسه روبروی خانه شروع می شود. ناظمی که سر بچه های خرد و ریز فریاد می مشد و همیشه متعجب می مانم‌ که این حجم از انرژی از کجا می آید و چگونه مهار می شود. کمی که در کوچه‌های محله رفت و آمد کنیم سر و کله بچه گربه های متولد بهار که اکنون بزرگتر شده اند پیدا می شود. گربه های بازیگوش که بعضا رها شده تا به…