من بلاگ رو به شبگه های مجازی ترجیح می دم.
اعتراف می کنم حدود یک ساله که خیلی کم به اینستاگرام سر می زنم. در لینکدین و فیس بوک فعالیتی ندارم و چک نمی کنم
فیلترشکن نمی خرم و از فیلترشکن مجانی استفاده می کنم که دیر به دیر کانکت می شه.
تنها پیجی که مدتهاست سر می زنم سه تا پیج محسن هستش که می شناسمش
اصلا علاقه ای به سر کشی کردن به فضای مجازی آدم های معروف ندارم و مدتهاست در دنیای حقیقی سیر می کنم.
برای من سر زدن به اینستاگرام از لحظه وصل شدن فیلتر شکن عذابه تا لحظه ای که قطع می شم و اگر محسن بیاد و ببینمش مطمینا هرگز به اینستاگرام سر نخواهم زد.
دنیای من دنیای دیدن فیس تو فیس آدم هاست. دنیای کتابها و روابط حقیقی.
از دیدن خوشبختی حقیقی آدم های مثبت لذت می برم. اینکه می بینم یکی دونه موفقیت کاشته بوده و حالا برداشت کرده خوشحال می شم.
از اینکه آدم های حقیقی دستاوردهاشون رو توی دنیای حقیقی درو کنند واقعا واقعا لذت می برم چون حقشونه و چون دنیا صاحب داره و حساب و کتاب و موفقیت مفت گیر کسی نمی آد.
با عرض احترام به تمامی فعالان مجازی بنده اصلا ارتباطی برقرار نمی کنم.
