در کتاب ذیل آمده است که یکی از نشانه های تروما، عدم توانایی شکر گزاری و خوشحال بودن از حال خویشتن است.
پس خوشبختی، یعنی توانایی شکر گزاری و خوشحال بودن از حال خویشتن است.
هر کاری که به شما اجازه می دهد از سیر نداشتن، نتوانستن و نشدن فاصله بگیرید و به شما اجازه دهد از آنچه هستید و در حال حاضر دارید خوشحال باشید را برای حس خوشبختی انجام دهید.
مراقبه، نوشتن، و شکر گزاری از مجانی ترین روش های خوشحال بودن است.
پیاده روی، کتاب خواندن و خود را وقف یک هدف عام المنفعه کردن باعث آوردن خوشبختی در زندگی ما می شود.
شما با تبلیغاتی روبرو می شوید که به شما می گوید برای خوشبختی چیزی کم دارید و باید فلان محصول، فلان روتین و فلان لباس را تهیه کنید تا خوشبختی را حس کنید برای شما عدم رضایت به بار می آورد و باعث می شود در دراز مدت احساس خوشبختی نداشته باشید.
خوشبختی برای دیگران برای ما نیز خوشبختی می آورد.
