اولین مساله از بین رفتن حریم خصوصی است. گاهی شکایت می کنیم که دیگران در زندگی ما دستی دارند اما مساله اول این است که خودمان با حضور بیش از حد در فضای مجازی امکان دخالت در زندگی خودمان را می دهیم.
دومین مساله سو برداشت دیگران از اطلاعاتی است که ما در شبکه های مجازی به اشتراک می گذاریم. به هر صورت اطلاعاتی که انسان ها رو در رو از انسان می گیرند امکان سو برداشت را کمتر می کند.
سومین مساله این است که احساسات لحظه ای انسان ها نسبت به وقایعی که ما به اشتراک می گذاریم تنها با لایک و کامنت قابل ارایه است و ابراز احساسات به درستی انجام نمی گیرد. این مساله در دراز مدت روابط را به سمت سردی سوق می دهد.
مساله چهارم برداشت اشتباه از اخباری است که در فضای مجازی به اشتراک گذاشته می شود. شایعه ها و مسایل حاشیه ای که برای اخبار شبکه های مجازی ساخته می شود یکی از مشکلات شبکه های مجازی است.
مساله پنجم اعتیاد به شبکه های مجازی است. زمانی که اختصاص به شبکه های مجازی می دهید هر روز و هر روز ممکن است بیشتر شود و زمانی خود را در می یابید که روزی 5 الی 6 ساعت اختصاص به شبکه های مجازی می دهید و مشکلاتی از جمله عدم تحرک مشکلات جسمی و روحی و عدم خلاقیت بازده صفر کاری از تبعات آن است.
تنبلی از عوارض دیگر اعتیاد به شبکه های مجازی است.
مهمترین مساله در ارتباط، شنیدن آن چیزهایی است که به زبان نمی آید.
پیتر دراکر
شبکه های مجازی برای نوجوانان بسیار خطرناک است زیرا با مسایلی مثل پرخاشگری اجتماعی، قضاوت شدن و رشد نا کامل و عقده های شخصیتی به تنهایی باید روبرو شوند.
منبع
