طبق تعریف مارک منسون، دو نوع هوش در زندگی ما نقش ویژه ای دارند. هوش عقلانی در مقابل هوش احساسی.
اگر راننده زندگی شما هوش عقلانی باشد، نقشه خوان شما هوش احساسی است.
تا زمانی که هوش احساسی شما به شما تایید ندهد، هوش عقلانی به درستی کار نمی کند.
در حقیقت شما باید کاری را که انجام می دهید دوست داشته باشید تا به سرانجام برسید.
در تعریف خوشبختی، تعریفی وجود دارد به معنای غرقه شدن.
شما در کاری که دوست دارید چنان غرق شوید که گذر زمان را احساس نکنید.
این مساله زمانی اتفاق می افتد که هوش احساسی و عقلانی هم مسیر باشند.
اگر احساس می کنید کار و زندگی شما متمایل به روزمرگی است سعی کنید دنبال کاری بگردید که شما را خوشحال می کند.
اگر شغل شما کسل کننده است، اوغات فراغتی پیدا کنید و به کاری بپردازید که شما را خوشایند باشد.
مثل یک بازی کامپیوتری، فیلم دیدن، موسیقی یا تمرین ساز.
خوشبختی به معنای داشتن احساس خوشایند نیست، به معنای تحمل شخص خود شما توسط خود شماست.
هر زمان توانستید خود را از پس تمام ناکامی ها و شکست ها دوست داشته باشید خوشبخت هستید.
دایره دوستان شما، خانواده، کتابهایی که می خوانید، سینما تیاتر و کنسرت رفتن می تواند به این مساله کمک کند که از خود فاصله بگیرید و خودتان را از منظر دیگری مشاهده کنید.
این ورای خویشتن بودن و بودن در لحظه حال به شما کمک می کند که از خود فاصله بگیرید.
خود انسان و ذهن معیوب بزرگترین دشمن خوشبختی است.
سعی کنید مکالمات ذهن معیوب خود را از منظر دیگری ببینید.
به شدت حال شما خوب خواهد شد.
